2017 Emlak Endeksi verilerine göre konut fiyatları bakımından İzmir’in en pahalı ilçelerinden birisi olan Aliağa’da son 1 ay içerisinde konut fiyatlarında düşüş yaşandığı söyleniyor. Aliağa’daki kiralık ve satılık emlak değerlerini Aliağalı vatandaşlara sorduk. Rafineri inşaatı ve sanayi yatırımları ile emlak piyasası incelendiğinde kiralık ve satılık daire fiyatlarının son hızla yükseldiği Aliağa’da son bir aylık verilere göre %-0,4 oranında düşüş olduğu belirtilirken, Aliağalılar için durum böyle değil. Çoğu kiracı olan Aliağalı vatandaşlardan birçoğu son on yıl içerisinde emlak fiyatlarındaki artıştan yana şikayetçi olduklarını dile getiriyor.

‘Emlak sektörü rant kapısı oldu’

Kültür Mahallesi’nde 850 liraya kirada oturduklarını, kendisinin ev hanımı olduğunu, eşinin çalıştığını belirten Dilek hanım, “3 yıldır aynı evde oturuyoruz, biz çıksak ev sahibimiz muhtemelen 1200 lira ve üzeri bir fiyata yeniden kiraya verecektir. Satılık ve kiralık ev fiyatları çok arttı. Nedenini tam olarak bilmiyorum ama emlak sektörü ranta dönüşmüş durumda. İlk girdiğimiz zaman da bize çok yüksek gelmişti. Evimiz olmadığı için mecburen kirada oturuyoruz. Eşimin aldığı ücret kira ödemeye yetiyor ancak bir asgari ücretlinin Aliağa’da kira ödemesi çok zor.” diyor.

‘Aliağalı olarak artık burada yaşamak istemiyorum!’

Aliağa’da doğup büyüyen ve eşi TÜPRAŞ’ta çalışan Duygu Şengül ise oturdukları evi 8 sene önce 100.000 TL’ye satın aldıklarını, şimdi ise aynı tekrar satın almak isteseler ve ya satışa çıkarsalar, 450.000 civarı bir fiyat verileceğini ifade ediyor. Emlak fiyatlarındaki artışın iş yerleri ile alakalı olduğunu belirten Şengül, “Aliağa içerisinde ne kültür merkezi, ne sinema ne de alışveriş merkezi var. Biz tüm ihtiyaçlarımızı karşılamak için İzmir’e gidip gelmek zorunda kalıyoruz. O yüzden bu artışın Aliağa’nın kent yaşamının gelişmesiyle bir alakası olduğunu düşünmüyorum. Sanayideki artış nedeniyle ev sahipleri ve emlak yatırımcıları, müteahhitler fiyatları arttırıyor. Oysa evlerde herhangi bir konfor da söz konusu değil.” diyerek açıklıyor. Aliağa’da sağlıktan sosyal yaşama kadar hiçbir olanağın olmadığı vurgusunu yapan Duygu Şengül, ilk fırsatta doğup büyüdüğü kentten taşınmayı düşündüğünü de ekliyor.

Asgari ücretli çalışanların Aliağa’da yaşamasının, 1000 lira üzerinde kira ödemesinin imkansız olduğunu söyleyen bir diğer vatandaş ise, “Kira artışında en çok çarşıya, izban’a ve fabrikalara yakın olan yerlerde 1200 liradan başlayan kira bedelleri var. Herkes gelen işçilere ev kiralama derdine düşmüş ve ev sahipleri firmalara evlerini yüksek fiyattan kiralamak için mevcut kiracılarını evden çıkarıyor. Önlem alınmadan yapılan bu artışların sonucunda olan Aliağa’nın yerlisine oluyor.” şeklinde konuşuyor.

‘Toplu konutlar inşa edilmeli!’

Emekli olan Hüseyin Ulusoy, “Bu emlak fiyatlarındaki artışı kimlerin ayarladığını bilmiyorum ancak fiyatlar çok yüksek. Ben Kazım Dirik Mahallesi’nde 1300 lira kira verdiğim bir evde oturuyorum. İlk kiraladığım eve 2014 yılında 700 lira civarı kira veriyordum, daha sonra girdiğim eve ise neredeyse 2 katı fiyat ödemek durumunda kaldım. Ev almak istesen de fiyatlar çok yüksek. Evlerin hiçbir özelliği yok ancak 200.000 lira üzerinde bedel biçiyorlar. Bu sorunun çözümü için acilen topu konutlar yapılmalı.” diyor.

Ulusoy rafineri nedeniyle artan nüfusun aynı zamanda sosyal yaşamı da etkilediğini belirtirken, şehir merkezindeki şişkinliğin giderilmesi için şehrin genişletilerek yeniden planlanması gerektiğini de ekliyor. Rafineri inşaatının bitiminden sonra ne olacağının belirsiz olduğunu ama bunun emlak piyasasında da bir düşüşe neden olacağını düşünüyor.

Diyarbakır’dan Aliağa’ya bir ay önce yerleşmiş olan Nusret Aydın ise ev bulmakta zorlandığını, çarşıda iş yeri olan oğullarına yakın olmak için merkezden ev aradığını ve kiralar çok yüksek olduğu için Kurtuluş Mahallesi’nden 700 liraya ev kiraladığını ifade ediyor.

‘Aliağa’daki kira artışları belimizi büktü!’

33 yıldır kiracı olan Hatice Gölpazar ise, “Kiralar çok pahalı. 13 yıldır Kurtuluş Mahallesindeki evimde kiracıyım. Ancak evimde doğalgaz yok ve ev çok eski. Başka bir eve çıkmak istesem bir emekli maaşı ile yeni bir ev bulmam mümkün değil. Zaten bu fiyata oturmamın nedeni de eski kiracı olmam ve kirayı zamanında ödemem. Aliağa’daki iş sahası ve dışarıdan gelen işçilerin artışı ile bizim de belimizi büktü. Bir firma bir eve 5000 lira ödüyor, içerisine 20 işçi yerleştiriyor. Ev sahipleri de bu fiyatları duyunca bizlere çıkmamız için baskı yapabiliyor. Bu kira bedelleri ile burada yaşamak çok zor. Mecbur kendi sosyal hayatımızdan kısıyoruz, özendiğimiz bir şey olunca alamıyoruz.” diyor.

Şimdi ev sahibi olan ancak daha önce belediye konutlarında 350 liraya kirada oturduğunu ifade eden bir ev hanımı ise, “eski komşularım belediye konutlarında 1300 lira kira ödemeye başlamışlardı.” diyerek kiralardaki artışlardan yana çok şikayetçi olduklarını belirtiyor.

2007-2008 yılında Aliağa’ya Şakran Cezaevi’nin yapımıyla birlikte kiralarda artışın yaşanmaya başladığını ifade eden bir vatandaş, 350 lira olan kiralık evlerinden çıkarıldıklarını ve aynı evin iki katına kiraya verildiğini sonrasında rafineri inşaatıyla beraber emlak fiyatlarında artışın sürdüğünü söylüyor.

(EREN SARAN)