Ah Be Çocuk ve Gerçekten Biz Farklıyız kitaplarının yazarı Metin Feyyaz Yorulmaz ile yazarlık hayatı, geçtiğimiz günlerde aldığı ödül ve edebiyat üzerine söyleşi gerçekleştirdik. İyi okumalar.

Yazarlık serüveniniz nasıl başladı? Yazmak sizin için bir kimlik meselesi mi?

Yazarlık serüvenim altılı yaşlarımda başladı. Şiir yazar etrafıma okurdum, güzel yorumların yanı sıra dalga konusu bile olmuştum. Şiir okurken gülmeleri ve alaycı tavırlar beni çok rahatsız etmişti. Bir süre yazdıklarımı hiç kimseye okumama kararı aldım. On yaşlarıma kadar kimseyle paylaşmadım. Sonra bir makale okurken, asla pes etme etrafın seni hep kıskanacak ve aşağı çekecek cümlesini okuduktan sonra bakış açım değişti. Okulum vasıtasıyla girdiğim yarışmalardan hep birincilikler aldım. Öz güvenim arttı ve daha sıkı yapıştım defterime.

Gerçekten Biz Farklıyız adlı öykü kitabınızla geçtiğimiz günlerde  Spiker Platformu ve Hayat dergisi tarafından bu yıl 17. kez düzenlenen ‘Altın Başarı Ödülleri’nde, ‘Yılın En Başarılı Öykü Kitabı’ ödülünü aldınız. Bu ödülden bahseder misiniz? Soruya ilave olarak şunu sorayım Gerçekten Biz Farklıyız  kitabının ana mesajını tek bir cümleyle özetlemek isteseydiniz, bu ne olurdu?

Ödül almak onur ve gurur verici. Çok mutlu oldum, sahneye çıkarken bir ara ayaklarımın yer çekimini hissetmediğini düşündüm. Yılın en iyi öykü kitabına sahip olmak ayrı bir heyecan.
Yaşadığınız anın kıymetini bilin.

Gerçekten Biz Farklıyız  kitabınızda işlediğiniz “farklı olmak” teması günümüz toplumunda nasıl bir karşılık buluyor?
Şu an gelinen noktada farkındalıklarımızı ve hislerimizi kaybettiğimizi düşünüyorum. Farklı olmak bence hala hislerini kaybetmeyen, duygularını doğru yönetebilen anlamına geliyor. Biz farklıyız çünkü hala hissedebiliyoruz, duygularımız hala küçük bir çocuk misali cıvıl cıvıl. Farkındayız düşünüyoruz, tüm davranışımız topluma örnek olmak adına ek elenip sık dokunuyor. Herkesin dediği gibi değil, gerçekten kendimize yapılmak istemeyeni başkasına yapmayarak farklıyız.

Kitaplarınızdaki karakterleri oluştururken gerçek hayattan mı ilham alıyorsunuz, yoksa tamamen kurgu mu?
İyi bir izleyiciyimdir. Farklı bir pencerem olduğunu düşünüyorum. Bir manzaraya üç saniye bakıp gözlerimi kapattığımda tüm detaylarını saatlerce zihnimde izleyebilirim. Buda yazarken duyguyu aktarma becerimi öne seriyor. Gerçek olmadan kurguda olmaz diye düşünüyorum. Yazdıklarımın çoğu gerçek, karakterler gerçek, kurgu olan yerler var elbette ama ben hayalden çok gerçekçiyim.

Kitaplarınızdan birinde kendinizi bir karakter olarak yazacak olsanız, nasıl bir karakter olurdunuz?
Yeteneklerini geç fark etmiş bir adam yazardım. Kendini tanıdıktan sonra kendini sevdikten sonra dünya ne güzel bir yermiş diyen. Aslında ağzından çıkan her cümlenin dua olduğunu bilen. Pozitif enerjisini herkese hissettiren. Aşkı tutkuyu derinlerde yaşayan bir adam.

Günümüz edebiyat dünyasında dijitalleşmenin ve sosyal medyanın etkisini nasıl değerlendiriyorsunuz? Yazarların sosyal medyada aktif olması sizce önemli mi?
Okuyucu artık kitap satın almıyor maalesef, dinlemeyi tercih ediyor. Sosyal medyada her şeyi okuyup öğrenebiliyorsunuz. Ben kitap kokusunu seviyorum. Kitabı koklamadan okuyamayanlardanım. Sosyal medya reklam açısından kullanılmalı. Artık her şey orada başlayıp orada bitiyor. Beni üzen saçma sapan hareketlerle binlerce beğeni alan kişiler var, siz sayfalarca kitap yazıp emek veriyorsunuz onun yarısı kadar bile beğeni alamıyorsunuz. Ciddiyetimizi kaybettik sanırım.

Kendinizi en çok hangi yönünüzle tanımlıyorsunuz? Bu sorudan hareketle sizi tanıyabilir miyiz?
Betimlemeyi çok seviyorum. Tüm cansız ve canlı varlıkları birbirine harmanlayıp öykü ve roman yazmak en büyük yeteneğim.

Sosyal sorumluluk projelerinde yer alıyor musunuz?
 Ben kitaplarımda hiç bir şekilde gelir elde etmek için etiket koymadım, kitabımı alan okuyucularım aslında kanser hastalığıyla savaşan, eğitim alamayan minik meleklerimize katkıda bulunuyorlar. Bir kitapla bin çocuk seviniyor diyebilirim.

Röportajlarımda klasikleşen bir sorum var. Size de sormak istiyorum: Elinizde sihirli bir değnek olsaydı dünyada ya da hayatınızda neyi değiştirmek isterdiniz?

Çocukların hiç üzülmediği, annesiz babasız kalmadığı, hastalıkların onlara bulaşmadığı, çocukların masumiyetleriyle yönettikleri bir ülkede yaşamak isterdim.

(SERKAN SELİNGİL)