İzmirli Müzisyen Fırat Günel; Anadolu’nun zengin melodilerini çağdaş bir yaklaşımla yeniden yorumladığı ilk albümü “Echoes of Anatolia”yı müzikseverlerle buluşturdu. Fırat Günel’le albümünü, Anadolu müziğini ve projelerini konuştuk. İyi okumalar.

Söyleşimize sizi tanıyarak başlayalım. Müzikle tanışmanız ne zaman oldu? Fırat Günel olarak kendinizi tanıtacak olsanız, hangi kelimeleri veya ifadeleri kullanırdınız?

Ben Fırat Günel 1986 yılında İzmir’de doğdum. Anne ve babam öğretmen olduğu için fazlaca şehir ve farklı kültürlerle tanışma şansım oldu. Keyifli ve huzurlu bir çocukluk yılları geçirdiğimi söyleyebilirim. Orta okul yıllarının sonlarına doğru teyzemin hediye ettiği küçük bir org ile o dönemin şarkılarını çalmaya başladım. Ailem yeteneğimi fark etti ve Güzel Sanatlar Lisesi sınavına hazırlanma kararı aldım ve kazandım. Böylece lise yıllarında müziğe profesyonel olarak ilk adımımı attım. Kendimi sakin ve uyumlu birisi olarak görüyorum. Hayatla ilgili canlı veya cansız her şeyi seviyorum ve saygı duyuyorum.

“Echoes of Anatolia” albümünü hazırlama süreci nasıl gelişti? Bu proje nasıl doğdu?

 Lise ve Üniversite’de Batı Müziği eğitimi almış olmama rağmen yıllardır halk müziği üzerine canlı performanslar sergiliyorum ve Anadolu'nun derin kültürel mirasına duyduğum hayranlık ve ona bir dokunuş getirme isteğiyle başladı. Projenin tohumları, farklı Anadolu bölgelerinde yaptığım sahne çalışmalarına dayanıyor. Bu süreçte yerel ezgileri ve enstrümanları kendi çaldığım enstrümanlarla buluşturmak istedim.

Albümde yer alan anonim türküleri seçerken hangi kriterleri göz önünde bulundurdunuz? Bu türküleri yeniden düzenlerken, geleneksel dokuyu koruma ile modern müzikal dokunuşlar ekleme arasında nasıl bir denge kurdunuz?

İlk çalışmamda Anadolu’da yapacağım yolculuğa bir giriş yapmak istedim. Bunun nedeni bölge bölge gezeceğim albüm serisi oluşturmak için bir rota oluşturmaktı ve aslında tam olarak Anadolu’ya girişi ikinci albümümde yapmış olacağım. Bu albümde geleneksel armoni yapısını çok bozmadan küçük dokunuşlarla buluştuğum enstrümanlara eşlik etmek istedim. Yine de her türküde bana hissettirdiği duyguyu küçük bölümler ekleyerek dinleyicilere aktarmak istedim.

Anadolu’nun kadim seslerini yaşatmanın sizce müzikal ve kültürel açıdan önemi nedir?

Anonim türküler halk hikâyelerini ve ezgileri kuşaktan kuşağa aktaran zengin bir kültürel hafızayı temsil eder. Bu mirası yaşatmak sadece türküleri değil aynı zamanda o coğrafyanın yaşam biçimin tarihini ve geleneklerini de canlı tutmak demektir. Bu kadim sesleri uluslararası platformlara taşımak da kültürel diyaloğu ve etkileşimi güçlendireceği gibi müzik dünyasına da özgün bir katkı sağlar düşüncesindeyim.

“Echoes of Anatolia”  ile Anadolu’nun seslerini ve hikayelerini dinleyiciye ulaştırmayı hedefliyorsunuz. Albümün düzenleme sürecinde, geleneksel dokuyu korumak ile modern biryorum katmak arasında nasıl bir denge kurdunuz?

Bu sürecin en kritik noktası modern dokunuşların geleneksel müziğin ruhunu gölgelememesidir. Eğer dinleyici hem eski tanıdık hissi hem de yeni ve taze bir soluk alabiliyorsa doğru denge yakalanmış demektir. Umarım bunu başarabilmişimdir.

“Echoes of Anatolia” albümünüz yayınlandıktan sonra dinleyicilerinizden nasıl geri dönüşler aldınız?

 Aslında geç kaldığım ve kesinlikle devam etmem gerektiğiyle ilgili çok fazla yorum aldım. Beni tanıyan çoğu insanın da kendin gibi sakin bir albüm olmuş ve dinlerken hiç yorulmuyoruz yorumları da benim için mutluluk verici ve çıktığım bu yolculukta benimle bu geziye çıkacak insanların oluşu da heyecan verici.

Sizce müziğin toplumsal hafızadaki yeri nedir? Anadolu türkülerinin bu hafızayı canlı tutma konusunda nasıl bir rolü var?

Müzik bence toplumsal hafızanın en önemli taşıyıcılarından biri. Bir toplumun geçmişte yaşadığı acılar, sevinçler, göçler, savaşlar, aşk hikâyeleri müzik aracılığıyla gelecek kuşaklara aktarılır. Anadolu türküleri de toplumun yaşadığı olayları ve duyguları en saf haliyle yansıtır. Bir yandan tarihi olayları diğer yandan sosyal ve bireysel yaşantıları konu alır. Bu sayede nesilden nesile aktarılan türküler geçmişin izlerini bugüne taşır ve toplumsal hafızayı canlı tutar. Geçmişle bugün arasında kurulan bu köprüyle unutulmaya yüz tutmuş olayları ve duyguları günümüze taşıyan türküler toplumun kimliğini korumasına yardımcı olur.

“Echoes of Anatolia”, ileride devam albümleri ya da yeni projeler için bir başlangıç noktası olabilir mi? Hayata geçirmek istediğiniz müzikal çalışmalar hakkında ipuçları verebilir misiniz?

“Echoes of Anatolia”yı, bir başlangıç olarak görüyorum. Anadolu’nun tüm bölgelerinde yapacağımız yolculuk sonrası rotasının Avrupa’dan Birleşik Krallık’a kadar gidecek bir proje olmasını istiyorum. İlk albümde yaptığım iki düet gibi Anadolu’dan ayrılıp gittiğim ülkenin halk müziklerini o bölgeye özgü enstrümanlarla düetler ve kendi enstrümanlarımla tekrar yorumlamak hatta iki bölge arasında bir köprü kurarak kardeş olabilecek enstrümanlarla çok sesli bir projeye dönüştürme hayalim var.

Röportajlarımda klasikleşen bir sorum var. Size de sormak istiyorum: Elinizde sihirli birdeğnek olsaydı dünyada ya da hayatınızda neyi değiştirmek isterdiniz?

Dünyada eşitsizlikleri ve adaletsizlikleri ortadan kaldırmak isterdim. Herkesin doğduğu coğrafya yüzünden dezavantajlı olmadığı, eğitim, sağlık ve temel ihtiyaçlara erişimde fırsat eşitliği olan bir dünya güzel olurdu. Kendi hayatımla ilgili de zamanın ve insanların biraz daha esnek olmasını isterdim. Daha fazla saygı ve sevgiye hepimizin çok ihtiyacı var diye düşünüyorum.

“Echoes of Anatolia” hakkında 

Müzisyen Fırat Günel’in  “Echoes of Anatolia”, albümü  müziksevelerlerin kulağının pasını silerek, enstrümantal tınısıyla farklı dünyalara sürükleyen bir albüm olmuş.  Anadolu’nun geleneksel ezgileriyle, Batı müziğinin inceliğini birleştiren albüm, yetiştiğimiz coğrafyada dilimize pelesenk  olmuş  ve kulağımıza tanıdık gelen melodileri büyülü bir pencereden sunuyor. Albümde ağırlıklı olarak piyano sesi ön planda olsa da, yan flüt, kabak kemane ve ud arasında kurulan uyum, müzikseverleri büyüleyici bir dünyaya sürüklüyor.

(SERKAN SELİNGİL)