Ödüllü Tiyatro Yönetmeni ve Yazar Demet Bozkurt ile kadın bir yönetmen olarak kadınların karşılaştığı sorunları sahneye taşımasını, Aliağalı olarak oyunlarının Aliağa’da sahnelenmesinin nasıl bir his olduğunu ve de projelerini konuştuğumuz keyifli bir röportaj gerçekleştirdik. İyi okumalar

Yazıyorsunuz, yönetiyorsunuz, sahnede oyunculuk da yaptınız. Zor soru ama sizin için hangisi bir adım önde?

Ben Dramatik Yazarlık mezunuyum. Oyunculuk, oyuncuya yön vermek işimin bir parçası elbette. Yönetmenlik de ayrı bir keyif alanı benim için. Ama yazarlık benim asıl mesleğim. Ve yeri apayrı. Beni tanımlayan ve kendimi en iyi ifade ettiğim tek şey. Zaten oyun yazarıysanız, aynı zamanda hem oyuncu, hem yönetmen hem de aynı zamanda tasarımcısınız. Bunların hepsini kapsıyor bence yazarlık.

Hangi tür oyunları yazmak, sahnelemek sizi daha mutlu ediyor.

Elbette ki Dramatik alt yapısı sağlam olan oyunları, toplumsal mesajı seyirciye iyi ulaştıran oyunları yazmak ve sahnelemek beni daha mutlu ediyor. Ama kendim de bir kadın olduğum için kadınları anlatan, kadınların toplumsal sorunlarına parmak basan konular benim daha çok ilgi alanım.

Oyunlarınızda kadınların sorunlarını, kadına yönelik şiddet konusunu sahneye taşıyorsunuz. Sahneye taşıdığınız bu konu hakkında ödül de aldınız. Bir kadın sanatçı/yönetmen olarak size de sorayım. Kadına yönelik şiddeti nasıl durduracağız?

Bunları hiç konuşmamış olmayı birgün temenni ediyorum. Ama hala bu sorunları yaşıyoruz ne yazık ki. Elbette ki eğitim ve farkındalık. Ben bir yazar olarak bu farkındalığı sanatla yaratmaya çabalıyorum. Ne kadar dikkat çekebiliyorsam… Ama kadına şiddet, cezai yaptırımlar olsun, sosyolojik, psikolojik boyutu olsun, mutlaka yüksek mercilerce ele alınıp bir çözüm üretilmesi ve es geçilmemesi gereken en önemli konulardan biri bence.

Aliağalısınız, İzmir’de okudunuz. Doğduğunuz şehirde yazdığınız oyunların sahnelenmesi, ödüller almanız; tanıdıklarınızın ve sizinle büyüyenlerin oyunlarınızı alkışlaması nasıl bir duygu. Çocukken böyle bir şey hayal ettiniz mi?

Doğduğum yerde birlikte büyüdüğüm insanların arasında yer almak aslında beni bir yazar olarak besleyen yegane şeylerden biri. Elbette ki başarıyı ve sevgiyi sanatla birlikte paylaşmak, beni yakından ya da gıyaben tanıyan insanların desteğini almak çok gurur verici. Özellikle doğduğum yerin ismini başka platformlarda duyurmak, kendi başarıma ortak etmek beni daha da mutlu kılıyor. Umarım nicesine birlikte ortak oluruz.

Bu soruya bağlantılı olarak sorayım çocukluğunuzdaki Aliağa ile günümüzdeki Aliağa sizce nasıl? Özlediğiniz bu da olsa iyi olur dediğiniz bir şey var mı?

Hayat çok hızlı ilerliyor. Bizler gençken 'iki kalas bir heves' tabiriyle, bulduğumuz her alanda tiyatro yapmaya hevesli çocuklardık. Yokluk vardı ve her şeye erişim bu kadar kolay değildi. 'Zorlukla elde ettik' tabiri yerinde olacaktır o yıllar için. Ama şimdi durum değişti. Hem eğitimle hem de profesyonel olanaklarla daha başarılı işler yapabiliyoruz. Geçmişin masumluğu elbette her zaman özlenir ama insan ilerlemek ve çağa ayak uydurmak zorunda. O yüzden doğduğum yerde sanatın yükselmesini, layık olduğu profesyonel alana taşınmasını bir sanatçı olarak çok takdir ediyorum ve çok heyecan verici buluyorum.

Oyunlarınız Aliağa’da büyük ilgi görüyor. Aliağalıların tiyatroya bakışı ve size ulaştırdığı dilek ve temennileri neler?

Tanıdığım, tanımadığım insanlardan o kadar güzel yorumlar alıyorum ki, bütün bu yorumlar beni daha da çok yüreklendiriyor. Sanata bu kadar ilgi duyan insanlarla aynı havayı solumak muhteşem. Bütün bu yorumlarla aslında ne kadar doğru yolda olduğumu bir kez daha anlıyorum. Ve her geçen gün daha iyisini yapmak için canla başla çalışıyorum. Seyircinin yorumu aslında benim yazar ve yönetmen olarak sorumluluğum olmuş oluyor.

Sanatla, tiyatroyla bağı olanlar sizi tanıyor ama bir de sizden dinleyelim.Demet Bozkurt kendini nasıl anlatır?

En zor şey aslında insanın kendini anlatmasıdır. Ama bir şeyler söylemem gerekiyorsa, Demet Bozkurt sanatı kendine yaşam şekli haline getirmiş biridir. Sadece masa başında yazarlık yapmaz, yazarlığı hayatın içine sığdırır, dünyayı o pencereden seyreder. İyi bir yazar olmanın ölçütlerinden biri de budur bence. Yolu yürürken bir yazar gibi yürümek, görmek, hissetmek. Sonrasında kalem kendiliğinden hayatı yazıverir.

Üniversite sınavları yapıldı. Tiyatroyu ya da sanatın herhangi bir dalında yer almayı düşünen gençlere bir öneriniz olacak mı?

İstemek yolun yarısıdır. Ama istediğiniz şey için çabalamanız gerekir. Tutkuyla çabalamak. Çok çalışmak benim tavsiye edebileceğim en değerli yoldur. Çok çalışanın ödülü mutlaka olacaktır. İstediğiniz şeyin peşini bırakmayın derim.

Yeni hedefleriniz, projeleriniz neler?

Üretmek benim için biten bir şey değil. Yeni oyun hazırlıklarımız var. Yeni oyunlar yazmaya devam ediyorum. Ayrıca "Büyüme Ağrısı" adlı bir kitap hazırlığı içerisindeyim. İnşallah yakın zamanda okuyucuyla buluşturmayı planlıyorum.

Elinizde sihirli bir değnek olsaydı ne yapardınız?

Dünyanın bütün kirini pasını bir değnek siler miydi bilmiyorum. Yüreklere daha çok sevgi eker miydi, kimimiz için şartları güzel kılar mıydı bilmiyorum. Ama bir değnek olsaydı, insanlık için en iyisini isterdim. Daha yaşanılası bir dünya için. Herkes için eşit, adaletli ve güzel bir dünya.

(SERKAN SELİNGİL)