Ninem masallarında “bir eli yağda, bir eli balda olanlar” bizim işimizi bilmezler derdi. Kimlerdi onlar, anlamazdım. Bazıları elini yağa mı batırırdı acaba?

        Sekiz on yaşlarımda aile bireyleri ile birlikte çapa, tırmık gibi araçlarla tarlada, bahçede çalıştığım günleri anımsarım. Belim eğilmekten ağrıyınca babam -Haydi sen git keçiye, ineğe su ver diyerek beni havalandırırdı. Yine de elimiz yağ ve bal görmezdi.

    Çocukluğum ve ilk gençlik yıllarım kırsalda (köyde) geçti. Teyzemi, halamı ve diğer komşu kadınların tarlada, bahçede nasıl binbir eziyetle çalıştıklarını asla unutamam. Güneşte, sıcak altında ellerinde çapayla durmadan toprağın karnını deşerlerdi. Kadının işi hiç bitmezdi. Akşam eve gelince ineği sağmak, sütü pişirmek, ev halkına yemek yapmak işi de kadına bakardı. Gün bitince yatağa girmeden pamuk ve tütün çapası arazisinde çalışan kişilerin yemeğini hazırlamak, yine o köylü kadınlara aitti. Zira onlar ne zaman dinlenir bilinmezdi. Bağda, bahçede, tarlada çalışan köylü kadınların emekçi kadınlar olduklarını ancak on beş yaşlarımda düşünebildim. Emekçi olmak yalnız arazide çalışanlar için değil, kentte tekel farikalarında çalışan kadınlar gölgede çalışsalar da emeği ile geçinen kadınlardı.   

            Okullarda tahta başında tebeşirle ders anlatan kadın öğretmen de, tezgâhta farklı şekilde çalışanlar ve pazarda tekstil satan kadınlar da emekleriyle geçinenler değil mi?

Birkaç hafta önce deprem bölgesinde kendi nasıl kurtulmuş anlayamadığım bir kadın enkazı gözlüyordu. Kocaman o beton parçalarının altında kendinden bir parça mı vardı?  Gazeteciye anlatıyordu. Dördüncü gündü. Madenciler yığıntıyı kaldırmakla uğraşıyordu. “-Bir sevinç dalgası yayıldı etrafa. Bekleyen kadın çıkan benim çocuğum olsa diye kalabalığa doğru koştu.  Kurtulan komşunun çocuğuydu. Ona da sevindi. Ertesi gündü kadıncağız enkazdan bir canlı daha çıkarılınca, yine sedyeye doğru yaklaştı. Onun çocuğu değildi. Yedinci günü bazıları aşağıdan yaralı çıkınca eli ayağı sağlam çıksın diye dua etmeye başladı, böyle işte gazateci bey” diyordu.  Anaların şefkati bitmezdi. Tanımadığı kimselerin kurtulduğunu da görünce sevinçle dua okumaya başladı. Günler birbiri ardına eklenip, beklediği gelmeyince tek parça olarak gelse bir kabri olsa diye aklından geçirdi. Fakat enkazın tamamı araştırılıp, aradığı çıkmayınca üzüntüsü boğazında düğüm olarak dona kaldı.

            Bazıları yavrusunu her türlü tehlikeden korur, kimisi de çaresiz kalır. Analar, çocuklarının ölümünü asla içlerine sindiremez. Yaşam boyu duygularını belli etmezler. Fakat ciğerlerinin bir tarafı hep yanık kalır.

            Tam yetmiş yıldır, gazete, dergi, kitap okurum. Kimisi bilim insanlarını, kimisi ünlü sporcuları över. Bazı yazarlar kadın güzelliğini alatır. Hatta kadını ziynete, inciye benzetenler vardır. Geçmiş yıllarda bir gazeteci bir kadını tarif ederken “ o sütlaçın üzerindeki tarçın gibidir” diye yazmıştı. Gel de bu anlatıma şaşırma! Tarihte bilim alanında başarı kazanmış birçok kadın vardır. Olanak verildiğinde başarıya ulaşan Türk bilim kadınları olduğu gibi, sporda da emsalleri arasından sıyrılıp başarı gösteren kadınlarımızla da gurur duyarız. “Tuğba Danışmaz” isimli kadın sporcumuz üç adım atlamada bir gün önce Avrupa şampiyonu oldu. Üzüntülü günlerimizde yüreğimize su serpildi. Öğrencilerimden çok sayıda alanında başarılı olan meslek sahipleri var. Onların başarılarıyla övünürüm.

            Peygamberimiz “kadın erkeğin diğer yarısıdır” demiştir. Avrupalı bir düşünür ise “ Zeki bir kadın hazinedir. Zeki ve güzel bir kadın güçtür” diyerek kadın hakkında fikrini belirtmiştir.  Başka biri kadın hakında şöyle demişti. “Kadın karanlıkta ışığa benzer.” Kadını şiire, kitaba, toprağa, ekmeğe bezetenler de var. Ben de “Kadın insandır” derim. Çok fazla tanım yapılabilir. Fakat Mustafa Kemal Atatürk “Medeniyet kadının eseridir” diyerek kadını yüceltmiştir. Belki bir gün bu söz üzerine daha geniş bir açıklama yazabilirim.  

            Bu yazımı çok sevdiğim Hacı Bektaş Veli’nin bir sözüyle sonlandırayım.

“Kadınları okutunuz. Kadınları okutmayan milletler yükselemez”  Tüm emekçi kadınları saygı ve sevgiyle selamlarım