ALİAĞA'NIN AMAZONLARI (5) - EDA ÇULHA: ‘KIZ ÇOCUKLARI DESTEKLENİRSE DAHA BAŞARILI OLABİLİRLER’
19 Ağustos 2017, Cumartesi 06:23Tweet |
‘Aliağa’nın Amazonları’ yazı dizimizde bu hafta Aliağa’nın genç bir yüzü ile konuştuk. Henüz 23 yaşında olan Eda Çulha doğup büyüdüğü kentte, Türkiye’de bile çok az kadının seçtiği yoldan koşarak ilerliyor. Basketbol antrenörü olan Eda, Aliağa’da yaşayan kız çocuklarının Basketbola kazandırmak adına yaptığı çalışmaları ve kendi yaşam öyküsünü anlattı
Keyifli okumalar…
Seni biraz tanıyabilir miyiz?
1994 yılında Aliağa’da doğdum. Kalabalık bir ailede büyüdüm. Anne ve babam ayrı olmasına rağmen hiç eksiklik hissetmedim. Amcam, teyzem, onların çocukları, annem, abim ve bir tane daha kardeşim var. Helvacı da büyük bahçeli bir evde kalabalık bir aile olarak yaşıyoruz.
Çocukluğum sokakta geçti benim. Mahalleden abilerim gelip, beni çağırırlardı ‘Eda hadi basketbol oynayalım’ diye… Onlarla birlikte evimizin karşısındaki Helvacı İlköğretim Okulu’nun bahçesinde maç yapardık.
İlk nasıl basketbolla tanıştın?
Ben beş yaşındayken abim ENKA Spor Salonunda Aliağa Belediyesinin açmış olduğu Spor Okuluna gidiyordu. Benim yaşım tutmuyordu ama onunla birlikte gidip kenarda topla oynuyordum. Oradaki antrenörün dikkatini çekmişti. Yaşım büyüyünce gidecektim ama ben başlama yaşına gelince de Spor Okulunu kapattılar. Bir müddet Menemen’de spor okuluna gittim. Daha sonra Sema hoca vasıtasıyla PETKİM Spor Kulübü’nde bir basketbol takımı kuruldu. Böylece profesyonel oyunculuğum 10 yaşında başlamış oldu.
Başka bir spor dalı ile ilgilenmeyi hiç düşünmedin mi?
Aslında beni birçok spora yönlendirmeye çalıştılar. İlk yüzme kursuna gittim ama kafamı suya sokamadığım için yapamadım. Bize yüzme kursunda çeşitli oyunlar yaparlardı. Havuza birçok toka atıp onları toplamamamızı isterlerdi. En çok tokayı toplayan grup atlardı. Ben kurstaki bir arkadaşıma her seferinde çikolata ısmarlardım, toka toplamama yardım etmesi için. Sonuç olarak yüzmede başarılı olamadım. Jimnastiğe başladım ama keyif almadım. Bale için de bana göre olmadığını düşündüm.
Basketbolda seni çeken şey neydi?
Sokakta oynayarak büyüdüğüm için basketbolun daha sert bir spor olması ve takım halinde oynanması beni daha çok etkiledi. Başka bir branşı da denememiştim. Çevremden de her zaman güzel tepkiler aldım. Beni maç için çağıran abilerim geldiğinde de komşularımız bile ‘seninkiler geldi, hadi git’ derlerdi. Bugün başarılı olmamda o dönem çevremdeki insanların bu erkek oyunu demeden desteklemiş olmaları da büyük etken. Başta ailem arkamda oldu ondan sonra da çevrem.
Okul hayatın nasıl ilerledi?
İlkokul üçe kadar Helvacı’da okuduktan sonra PETKİM İlköğretim Okulu’na gitmeye başladım. Orada basketbol takımı yoktu ama diğer beden eğitimi aktivitelerine katılıyordum. Derslerim hiçbir zaman mükemmel olmadı aslında. Hatta annem veli toplantısına geldiğinde öğretmenler karşısına otururdu, derslerim hakkında çok da olumlu olmayan şeyler söylerlerdi. Bir tek beden eğitimi öğretmenim benim çok başarılı olabileceğimi ve memnun olduğunu söylerdi. Ama bana hiçbir zaman kızmadı. 8. Sınıfta Karşıyaka’ya transfer oldum ve oraya taşındık. Burslu okudum ve artık hayatım hep buradan şekillendi. 5 sene orada oynadım. Okula gidemedim, A takımına çıktım ve öncelik basketbol oldu. Liseyi hakkıyla okumadım diyebilirim. Milli takıma seçildim. Kışlarım İzmir’de yazları da İstanbul’da geçti. Lise sonda ön çapraz bağlarımı koparttım. Konak Belediyesi’ne transfer oldum ama o senem sakatlığımı iyileştirmekle geçti. Sakatlığım sonrası yine aynı hızla çalışmalarıma devam ettim. Ümit Milli Takımı’na girdim ve iyi bir sezon geçirdim.
Sakatlığın dolayısıyla çok zor zaman geçirdin mi?
Basketbolda ön çapraz bağını koparmayan neredeyse hiç oyuncu yoktur. Ben bu süreci sakin geçirdim. Herkes eyvah dedi ama ben herkesi dinledim, kendi bildiğim yoldan ilerledim.
Aliağa’ya nasıl geri döndün?
Kalp rahatsızlığım ortaya çıktı. Aktif spor yaşamıma son vermem gerekti. 2015 yılında Aliağa’ya geri dönmüş oldum. Toplamda 2 anjiyo geçirdim. Doktorların aktif spor yapamazsın ama yine basketbolla uğraşmaya devam edebilirsin dediği bir süreçte daha önce Mersin’deki antrenörüm bana neden bir spor kulübü kurup bu yolda ilerlemediğimi sordu. Ailemin desteği ile Aliağa’da bir spor kulübü kurdum.
Nasıl gelişti süreç?
Doğup büyüdüğüm kente gelip benim gibi istekli olan özellikle kız çocuklarına bir imkân yaratmak istedim. 2015 Nisan ayında kulübü resmen kurmuş oldum. O tarihten bu yana sporcularımızın sayısı artıyor. Ama maalesef kız çocuklarının ailelerinin de bakış açıları yüzünden çok ulaşamıyoruz. Örneğin onların geç saatteki antrenmanlara gelmesi mümkün olmuyor. Aileler ve toplum basketbolu kız çocukları için pek uygun bulmuyor sanırım.
Aliağa’da en son basketbolcu olarak yetişen kız çocuğu bendim. Neden aynı yoldan benim gibi diğer kız çocukları yetişerek, ilerlemesin? En büyük hayalimiz bir bayanlar alt yapı takımı kurmak. Ama Aliağa’da henüz bu hedefimize ulaşamıyoruz.
Mesela biz geçen sene liglere girdik. Altı tane kız öğrenci ile yedeksiz bir takım ile oynadık. İnanılmaz mücadele ettiler bence. Belki elendik ama onların azmi benim için en büyük başarıydı. Hiçbir zaman pes etmediler.
Aliağa’da sporla ilgilenen çocuklar için yeterli olanaklar var mı?
Yatırım yapmıyorlar. Aslında basketbola yatırım ve ilgi olsa kız çocuklarının başarı elde etmesi mümkün olur. Çok azimliyiz çünkü pes etmeden oynuyoruz. Bir şekilde bizim kentimizde bulunan spor okulları hep erkeklere yönelik basketbol takımları kuruyor. Sadece voleybol için takım kuruyorlar.
Bu ayrım seni rahatsız ediyor mu?
Tabii ki ediyor. En basitinden bu kulübü açmak istediğimde bile Aliağa’da çok fazla engel ile karşılaştım. Antrenman yapacak salon bulamadığımız oldu ama pes etmedik. Daha sonra belediyenin desteği ile bir salona ulaştık. Bu bizim daha profesyonel çalışmamız için olanak sağladı. Yani belediyelerin desteği özellikle sporla uğraşan takımlar için çok önemli.
Sosyal hayatında neler yaparsın?
Çok gezmeyi seven biri değilim açıkçası. Kalabalığa girmektense evde vakit geçirmeyi severim.
Peki, bu kentte mi çalışmalarına devam edeceksin?
Tabii ki sadece burada kalmak istemiyorum. Başka yerlere de gitmek ve oralarda diğer çocuklarla buluşmak onlara basketbol öğretmek istiyorum. Ama bunun için önce Aliağa’da yapmak istediklerimi tamamlamam gerekiyor. Henüz daha hedefime yaklaşmış değilim.
Ne engel oluyor Aliağa’da yapmak istediğin projelere?
Antrenman saatlerimiz kısıtlı. Aileler engel olabiliyor ya da okullardan öğrencilere burs sağlamak istiyoruz. Aliağa’daki kurumların ve okulların bize destek vermemesi engel olabiliyor. Yaşadığımız kentte spor adına olanakların arttırılması gerekiyor. Bu anlamda yeterli bir yerel yönetim anlayışı yok. Ücretsiz kurslar ve spor okulları açılsa, saha sağlansa ben eminim çok daha iyi olacaktır.
Türkiye’deki kadınların son dönem yaşadığı sıkıntıları takip ediyor musun?
Evet ediyorum. Biz Aliağa’da diğer yerlere nazaran daha rahatız. Ama her kadının olduğu gibi ben de olumsuz davranışlarla karşılaşabiliyorum. Böyle durumlarda kulağımı tıkayıp hayatıma devam etmiyor, mutlaka tepki gösteriyorum. Sporunda vermiş olduğu bir özgüven de var üzerimde ama bu tüm kadınlar için aynı şekilde gelişmeyebilir. Kendimi değiştirmiyorum, yaşamımdan da taviz vermiyorum.
Bir idolün var mı?
Ben hiçbir zaman dışarıda birini örnek almadım. Ailemden ablam benim için örnek alacağım bir kadındır. O benim yaşamımda en önemli boşlukları doldurmuş ve çok güçlü bir kadındır.
İyi ki yaptım dediğin şey…
Kulüp! Çünkü çocukların sadece sporda değil, günlük yaşamlarındaki engelleri aşmaları yönünde onlarla birlikte oluyorum. Bu beni çok mutlu ediyor.
Keşke başıma gelmeseydi dediğin şey…
Kalp sorunum. Aslında diğer cevabımla çelişiyor gibi görünüyor. Yani kalp sorunum olduğu için antrenörlüğe yöneldim ama aktif olarak oynamayı da çok özlüyorum.
Son olarak Türkiye’de kadın antrenörler destekleniyor mu?
Genel algı bizim bu işi yapamayacağımız yönünde. Yönetme becerimizin, bir takımı çalıştırma konusunda yeteneklerimizin yetersiz kalacağını düşünenler çok fazla. Özellikle aynı branşta çalışan erkekler bizim yeteri kadar sert olamayacağımızı, sözümüzü geçiremeyeceğimizi düşünüyorlar. Oysa herkesin farklı bir tarzı vardır ve biz eğer fırsat yaratabilirsek gayet başarılı oluyoruz. Tabii Türkiye’de hemcinsim olarak daha kimseyle aynı maçta karşı karşıya gelmedim. Kadın antrenörü olan bir takımla oynamayı çok isterim doğrusu…
(EREN SARAN)
AK Parti İzmir Milletvekili Mehmet Muharrem Kasapoğlu ile AK Parti İl Başkanı Bilal
Aliağa Esnaf ve Sanatkarlar Odası ile Aliağa Ticaret Odası (ALTO), Aliağa Belediye
İYİ Parti İzmir İl Başkanı Ülkü Doğan, Müsavat Dervişoğlu’nun
TFF 3. Lig 1. Grup'ta normal sezonun son maçında Aliağaspor FK sahasında,
Türkiye Sigorta Basketbol Süper Ligi'nin 29. haftasında Aliağa Petkimspor
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı İzmir Karate İl Şampiyonası’na
Ağva, İstanbul’a kısa bir mesafede yer alan, doğal güzellikleriyle ünlü
TED Aliağa Koleji’nde bir öğretmen, iddiaya göre yaşadığı hastalık
En çok kullanılan sosyal medya kanalları arasında bulunan Youtube uygulaması
İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Dr. Cemil Tugay, İzmir Ekonomik Kalkınma
İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tugay, 31 Mart Yerel Seçimleri’nde
İMEAK Deniz Ticaret Odası Aliağa Şube Yönetim Kurulu Üyesi Birol Akgöz,
İzmir Tabip Odası 2024-2026 Dönemi Olağan Genel Kurulu Ahmet Priştina Kent Arşivi
Aliağaspor FK TFF 3.Lig'de normal sezonun son maçında evinde Kırıkkalegücü'nü
Pergel vinç kullanımı ve güvenliği hakkında bilgi sahibi olmak iş güvenliği
CHP İzmir Milletvekili Sevda Erdan Kılıç, vergisiz telefon düzenlemesi
AK Parti İzmir İl Başkanı Bilal Saygılı, CHP İl Başkanı Aslanoğlu’nun İzmir-Ankara
İYİ Parti İzmir İl Başkanı Ülkü Doğan, 27 Nisan’da yapılacak olan
Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı Sürekli İzleme Merkezi
İzmir Büyükşehir Belediyesi, artan sivrisinek popülasyonuna karşı 30
Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılışının 104. yıl dönümü
CHP Aliağa İlçe Başkanlığı, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı
İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Dr. Cemil Tugay eşi Öznur Tugay ve
Toplu Konut İdaresi Başkanlığı (TOKİ), aralarında Aliağa’daki gemi söküm
CHP Genel Merkezi, il, ilçe örgütleri ve başkan adaylarına gönderdiği
Gemi Geri Dönüşüm Sanayicileri Derneği (GEMİSANDER), gemi geri dönüşüm
İzmir Büyükşehir Belediyesi Meclisi'nin yeni döneminin ikinci toplantısında,
Resmi Gazete’de yayınlanan genelgeye göre Cemevlerinin aydınlatma giderleri
İnşaat Mühendisleri Odası İzmir Şubesi, Aliağa’daki TOKİ inşaatında hatalar