Çocuğun sağlıklı bir birey olarak yetişmesi için anne – baba (ebeveyn) sevgisinin ve davranışlarının önemi büyüktür. Anne, çocuğuna sevgisini çok rahatlıkla yansıtırken veya bunu dile getirirken, baba ne yazık ki sevgisini açmakta ya da dile getirmekte zorluk yaşayabiliyor. Bunun sebebi olarak biraz toplumumuzda erkek çocuğunun yetiştirilme tarzı yer almaktadır. Özellikle duygularını açmakta zorluklar yaşan ve bu şekilde yetişen erkek, baba olunca sevgisini de çocuğuna yansıtmakta zorlanabiliyor.

                Genellikle toplumca babanın sert, mesafeli, duygularını fazla göstermeyen bir yapıda olması bekleniyor. Aslında çocuk babadan sevgi şefkat, öpme, koklama gibi sevgi davranışları gördükçe kendisini sevilebilir hissediyor. Bu nedenle babanın sınır koyan, çocuğun güvenini sağlayan otoriter baba olduğu gibi şefkat de gösterebildiğini çocuğa hissettirmesi gerekiyor. Çocuk, kendisine kurallar ve sınır koyan babasının korkulacak bir figür olmadığını, kendisini korumak, dış dünyaya hazırlamak için böyle yaptığını ve kendisini sevdiğini anlar. Burada babanın aile içindeki biçilmiş rol de önemlidir. Otoriter, kızan, bağıran, korkulan ve cezalandıran bir figürü, bazı anneler de aslında bu baba rolünü hata yapan çocuğuna, yaptığını babana söylerim, baban duyarsa çok kızar şeklinde aktarmakta ve bu sayede de çocuğun zihninde kızan ve korkulması gereken bir baba figürü oluşturmaktadır. Ebeveynlerin çocuklarına karşı, tabiri caizse “iyi polis – kötü polis” oyununu oynamaları, çocuğun doğru davranışları kazanımında etkili olmaktansa, onun şartlara göre davranmasına neden olmaktadır. Belirli bir zamandan sonra çocuğa babanın gösterdiği sevgi ve şefkat anlamını yitirmekte ve çocuk, zaman zaman saldırganlaşıp, isyan edip içine kapanmaktadır.

Özellikle koşulsuz bir baba sevgisi, çocukta kendisiyle barışık olan, özgüveninde artış oluşturmaktadır. Babanın çocuğuna vakit ayırması, onunla gelişim düzeyine uygun oyunlar oynaması, kitap okuması ve çocuğuyla sohbet etmesi hem çocuğun zekâ gelişimine ve özgüvenine hem de annenin üzerindeki çocuğu yetiştirme kaygısının azalmasına pozitif bir katkı sağlar.

Çocuk yetiştirmede babanın üzerine düşen bazı noktaları özetleyecek olursak;

• Çocuğun her hatasına tolerans göstermeden, her sorunu siz çözmeyin, çözmesi için çocuğu teşvik edin ve sabırla çözebilmesi için zaman tanıyın.
• Her isteğini kesinlikle yerine getirmeyin, ancak sert ve anlayışsız bir baba da olmayın. Bir denge kurun. Terazi ne sağa ne de sola yatık dursun.
• Problem anında ders verir tonda sürekli konuşmayın. Savcı rolüne bürünmeden, düşüncelerini ve duygularını ifade etmesine fırsat tanıyın.
• Gözlerinin içine bakın, mutlaka fiziksel temas (dokunun, öpün vb.) kurun. Çocuğa baba sevgisini hissettirin.
• Yaşına uygun olarak, aile kararlarında fikrini alın.
• Hatanız durumunda özür dileyin ve kararlarına saygı gösterin.
• Başarılarında takdir, yardımlarında teşekkür edin.

Tüm bunların yanında kesinlikle eşinize sevginizi göstermekten kaçınmayın. Kaçınmayın ki, çocuk kendisini sevgi ağacının bir meyvesi olarak görebilsin.

 Tuncay TÜRKMEN

                                                                                               Psikolojik Danışman